ชีวิตที่พอเพียง 4721. เดินออกกำลังที่บางแสน

ผมเล่าเรื่องไปนอนค้างที่โรงแรมเดอะเซส บางแสน และเดินออกกำลังตอนเช้า เมื่อเดือนธันวาคม ๒๕๖๖ ไว้ที่ (๑) วันที่ ๑๘ - ๒๑ เมษายน ๒๕๖๗ ไปร่วมประชุมปฏิบัติการสอนเสวนาของ กสศ. และพักโรงแรมเดียวกัน เช้าวันที่ ๑๙, ๒๐ และ ๒๑ เมษายน จึงได้เดินออกกำลังที่ริมทะเล อย่างสำราญใจ

เช้าวันที่ ๑๘ ที่ไปถึง ยังเห็นร่องรอยการเล่นสงกรานต์ที่ถนนเลียบชายหาดบางแสน แต่เช้าวันที่ ๑๙ เขาทำความสะอาดเรียบร้อยหมดแล้ว

เช้าวันที่ ๑๙ ผมเดินไปทางเหนือ เลยสวนสาธารณะแหลมแท่นขึ้นไป เดินเลยไปจากที่เดินเมื่อเดือนธันวาคม ๒๕๖๖ และเดินไปบนสะพานที่ยื่นออกไปในทะเล ฝั่งขวามือเป็นเขาสามมุข แล้วจึงเดินกลับ กะให้กลับถึงโรงแรม ๗.๐๐ น. ซึ่งห้องอาหารเปิด บรรยากาศโดยทั่วไปแทบไม่ต่างจากเมื่อ ๔ เดือนที่แล้ว คือริมทะเลเป็นสะพานคอนกรีตทั้งหมด ไม่มีหาดทรายเลย

เช้าวันที่ ๒๐ ผมเดินลงใต้ ที่บรรยากาศต่างจากเดินขึ้นเหนือ ที่มีหาดทรายให้ไปเดิน แต่จะมีทางเดินคอนกรีตกว้างมากขนานไปกับถนน อยู่ใต้ดงมะพร้าวสูงลิ่ว กับมีต้นสนหลายคนโอบอยู่ประปราย ถัดเข้าไปเป็นถนนดิน ให้เดินหรือแม่ค้าขนของ แล้วจึงเป็นดงเก้าอี้ผ้าใบกับร่มกันแดด แล้วจึงถึงหาดทรายริมทะเล ริมทางเดินคอนกรีตฝั่งติดถนนรถแล่น เป็นดงร้านอาหารและเครื่องดื่ม มีร้านขายไก่เหลือง (ย่างหรืออบ) จำนวนมากมายเรียงราย ร้านเก้าอี้ผ้าใบมีป้ายบอกหมายเลข เข้าใจว่ามีกว่า ๘๐ เจ้า

ลงใต้ไปเรื่อยๆ ร้านอาหารและเก้าอี้ผ้าใบเบาบางลง มีคนมาปูสื่อนั่งเล่น และกินอาหารเช้าประปราย เดินเลยศาลเจ้าพ่อแสนไปไม่มาก เลยศูนย์ประชุมบางแสนเฮอริเทจ ไปเล็กน้อย ผมก็เดินกลับ

เช้าวันอาทิตย์ที่ ๒๑ ผมเดินลงใต้เหมือนเมื่อวาน แต่เน้นลงไปเดินที่หาดทราย สังเกตพฤติกรรมของคน และสังเกตความแตกต่างจากวันก่อน พบว่ามีคนมานั่งพักผ่อนมากกว่าเช้าวันเสาร์ ร้านค้า/ร้านอาหารเปิดเร็วกว่า และได้เห็นระบบทำความสะอาดบริเวณของเจ้าหน้าที่เทศบาล

ที่น่าภูมิใจคือ ตลาดริมหาดของบางแสนเป็นตลาดปลอดควันบุหรี่ นี่เป็นการคาดเดาจากการเห็นป้ายบริเวณปลอดบุหรี่เป็นระยะๆ ในภาคปฏิบัติจริงๆ ไม่ทราบว่ามีคนละเมิดหรือไม่

วิจารณ์ พานิช

๒๑ เม.ย. ๖๗